Φοβόμουν τον Αντώνη,
γιατί ξεπέρναγε πάντα τα όρια,
και εγώ έμενα πολλά μέτρα πίσω.
Φοβόμουν τον Αντώνη,
γιατί ποτέ δεν ήταν σοβαρός.
Μου φαινόταν πιο φυσιολογική,
η γελοία σοβαροφάνεια μου.
Φοβόμουν τον Αντώνη,
γιατί αλήτευε,ταξίδευε και έφευγε
μακριά,από ό,τι δεν του άρεσε.
Και γω,στάσιμη λίμνη
να βρωμάω μιζέρια.
Φοβόμουν τον Αντώνη,
γιατί ήθελε να ζήσει
και γω απλά,
περίμενα βουβά,
να επισημοποιήσουν
πως είμαι ήδη νεκρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου