E(ρωτάς;)

Ήταν τότε που ένιωσα ρίγος,
και αισθάνθηκα λίγος
δίπλα σε σένα.

Ήταν τότε  που ερωτεύτηκα κάποια
με του αγγέλου τα μάτια,
να κοιτάν μεθυσμένα.

Το διαφορετικό φοβίζει.

Φοβόμουν τον Αντώνη,

γιατί ξεπέρναγε πάντα τα όρια,

και εγώ έμενα πολλά μέτρα πίσω.

Φοβόμουν τον Αντώνη,

γιατί ποτέ δεν ήταν σοβαρός.

Μου φαινόταν πιο φυσιολογική,

η γελοία σοβαροφάνεια μου.

Φοβόμουν τον Αντώνη,

γιατί αλήτευε,ταξίδευε και έφευγε

μακριά,από ό,τι δεν του άρεσε.

Και γω,στάσιμη λίμνη

να βρωμάω μιζέρια.

Φοβόμουν τον Αντώνη,

γιατί ήθελε να ζήσει

και γω απλά,

περίμενα βουβά,

να επισημοποιήσουν

πως είμαι ήδη νεκρός.

ARMAGEDDON

Άνθρωποι άλογοι

το αθάνατο σκοτώσαν

κατάληξη ανάλογη

οι γραφές φανερώσαν

Πρώτο αμάρτημα

Άνθρωπος έξυπνος,

έξυπνος μες στη βλακεία του,

είναι ο υπεύθυνος

λάνθανε στην όλη ευφυία του

Έδωσε κράτημα

Άνθρωποι αφοσιωμένοι

στο κακό να πιστεύουν

οι άλλοι γι'αυτούς τελειωμένοι

τον κόσμο σε λίγο θα κυριεύουν

έχουν το πάτημα.

Εγώ το τίποτα.

Πώς να σε αγγίξω

που είσαι το φως

και εγώ είμαι μπροστά σου

έρμαιο τύφλος

Πώς να μην λιώσει

μέσα σου το φεγγάρι

το χρώμα του ήλιου

τα μάτια σου έχουν πάρει

Βουνό σ'ανεβαίνω

με ρίχνεις και σπάω

ποτέ δεν σε φτάνω

μα δεν τα παρατάω

Τ'αρωμά σου να νιώθω

η ζήλεια με πνίγει

στη ψυχή μου η σιώπη

στο σώμα μου ρίγη

Μου χαρίζει η γεύση σου

μονάχα πόνο

γεύση αγάπης

που μετά την σκοτώνω.